qop2018.reismee.nl

Onze eerste nacht

Osybye otyano (goedemorgen),

Onze trip van het vliegveld naar het gorilla guest house was een avontuurlijke tocht. De rit ging gepaard met gegil door de hobbelige wegen. De weg was namelijk niet alleen vol met gaten en onmogelijke drempels,maar ging steil omhoog waardoor de oren en Arjan en Roy veel te verduren hadden. Ondertussen werden de vrouwen onder ons uitgelachen door de Oegandezen.

Eenmaal bij het guesthouse aangekomen hebben wij de kamers ingedeeld. Nadat alle koffers (2× 23 kilo+handbagage pp.) Weer uit de bus getild waren konden we lekker gaan slapen. Tijdens de nacht konden we genieten van heerlijke kalmerende krekel geluiden gepaard met jankende en vechtende honden. De een had hier meer last van dan de ander.

Vannochtend zaten wij om 8 uur aan een heerlijk Oegandees ontbijtje nadat een aantal van ons een ijskoude douche hebben gehad.

Vandaag gaan we onze boodschappen bij Kampala halen en rijden we door naar Mpigi Queen of Peace highschoop waar we onze welkom krijgen. Ondertussen stoppen we nog even bij de evenaar voor een paar leuke fotos.

Oeps we moeten nu gaan,vanavond of morgen hopelijl weer meer van ons.

Wist u dat?

-Annika en Sandra beste maatjes zijn en heel hard kunnen gillen?

-Roy volgens Arjan heel hard snurkt?

-De planten tijdens het ontbijt in een vodkafles staan?


Reacties

Reacties

Ellen

Wat leuk dat er al een verslag is van de eerste belevenissen in Afrika en ook van de eerste nacht. En vandaag 18/7 dus aankomst bij QoP. Goede voortzetting van de reis en veel plezier daar!!
Ik ga vandaag naar m’n schoonzus helemaal in Spijkenisse. Da’s ook linke soep hoor. In m’n eentje gillen in de auto ;-)

Sierou

Roy, sterkte! Oordoppen meegenomen?

Goede verdere reis!

Esther Duine

Jullie verwennen ons wel zeg. Geweldig om mee te lezen en te genieten. Gaaf dat jullie nu bijna bij Queen of Peace zijn.

Ellie Boot

Wat leuk, jullie berichten! Fijn dat alles zo goed is verlopen bij de douane, dat zal voor Mieke een pak van haar hart zijn geweest. En die weetjes zijn ook heel bijzonder hoor. Als de planten tijdens het ontbijt in een wodkafles staan, ben ik benieuwd waar ze naartoe gaan als ze het ontbijt op hebben ;-)

Wisten jullie dat:
- er in en rond Mpigi minstens 12 kerken en 5 moskeeën zijn? (Heb even ingezoomd op Google maps - kan de QoP highschool nog niet vinden, jullie hopelijk wel!)

Desiree

Arme Arjan ??
Super om zo een beetje met jullie mee te reizen. Er wacht jullie vast een warm welkom.

Hanneke

Ja ik wist wel dat Annika heel hard kan gillen! Het is hier in Stoutenburg nu ook heerlijk rustig! ;)

Wim

Inmiddels zijn jullie vast al bij QoP in Mpigi. Goed om te lezen dat de reis en ook de eerste nacht goed zijn verlopen. En alle bagage goed is aangekomen..
Het welkom bij de school zal vast hartverwarmend zijn geweest. Geniet ervan.

Dinie en jan

Wat fijn dat jullie goed zijn aangekomen.
Dus nu kan het werk bijna beginnen.
Veel succes en vooral veel plezier met elkaar.
Groetjes

Jolanda en René

Goed om te horen dat de reis goed verlopen is. Wat zullen jullie veel bijzondere indrukken opdoen. Heel veel plezier, geniet van alles om je heen.

Stefan

Klinkt goed! Ik ga er maar vanuit dat Jessica goed geslapen heeft. Die slaapt nog door al loopt fanfarecorps concordia door de slaapkamer.

Enfin, ik zal jullie ook een korte update geven van het thuisfront. Mijn eerste nacht.

Ik was vroeg op, dus ging ook vroeg naar bed. Echter had ik de nobele taak om Winston en Franklin (konijnen) te verzorgen tijdens Jessica’s absentie. dus ik een half uur met ze op de bank gezeten (iets wat geen van alle aanwezigen als prettig heeft ervaren), waarna ik ze terugzette in de ren. Voor het slapen gaan, ontdekte ik dat Franklin zich buiten de ren bevond. Ik verzamelde al mijn subtiliteit en liefde om het beestje zachtaardig bij me te krijgen. Dit resulteerde in een konijn dat vrolijk hupsend een uitgestrekt weiland doorkruisde, wat tot gevolg had dat een man van 95 kilo in zijn onderbroek met sokken en slippers door een droogstaande sloot rende op een doordeweekse avond. Gelukkig zijn mijn jaag skills goed ontwikkeld, want ik heb hem te pakken gekregen.

Ondertussen was het best laat. Dus ik ging naar bed. Zette een serie’tje aan op Netflix. En wat viel mij op:
- ik kon kijken wat IK wilde.
- ik hoefde niet lager of hoger te liggen
- ik mocht mijn arm gewoon ‘daar’ neerleggen
- ik hoefde hem niet te dimmen
- en ik hoefde het geluid niet harder te doen.

Zonder een kacheltje van 37 graden, was het heerlijk koel. Ik ging een heerlijke nacht tegemoet op mijn bed van 160 x 210 (waarvan ik de afgelopen 5 jaar misschien 25% van kon gebruiken). Als een zeester op de uitgestrekte oceaanbodem viel ik in slaap. Eenmaal wakker geworden, voelde ik een intense jeuk die ik al een tijdje niet meer gevoeld had. Blijkbaar loopt er limonade door Jessica’s aderen, want ik was maar liefst 6 keer geprikt door muggen. Toch fijn dat ze die klamboe maar gekocht heeft. Kortom, het gemis is groot!

Groetjes van Stefan
En iets wat konijnen doen voor Jessica

Ps. De vissen leven ook nog gewoon.

Desiree

?
Krijgen we ook dagelijks een verslag van Stefan zijn avonturen? Maakt het volgen van dit blog nog interessanter ?
Nog 15 nachtjes genieten van 100% ruimte, konijnenknuffels en muggen en dan laat je Jessica nooit meer alleen op reis gaan.

Joke

Nog geen nieuw bericht, maar wel het verslag van Stefan gelezen?. Mag je blijven doen! Best gezellig. En nu wachten op het volgende verslag. Gaan we nu toch een dag achter lopen? Xxx

Ellen

Nou, ik kan er nog een kleine aanvulling op maken. Ik had Jessica ook beloofd “te kroelen met de konijnen, want dat doet Stefan niet”. Dat blijkt dus al weer anders te liggen. Nee ik zie Stefan niet direct met ze kroelen, maar hij is er in ieder geval druk mee geweest.

Ik was mij daar niet direct van bewust toen ik gisteren mijn konijnenkroelbelofte ging inlossen. Stefan had al wel geappt dat ik moest opletten als ik ze los liet. Afijn, Ă©Ă©n hartverzakking verder kom ik ook tot de conclusie dat dat eens maar niet weer is!! Voor ik het wist klom Franklin tegen het rek op naar boven en was bijna het weiland in gesprongen. Had ik er net als Stefan ook achter aan kunnen rennen. Alleen was ik natuurlijk wel keurig gekleed. Maareh, wat een verkapte slingeraap die Franklin. Of zou ze gewoon pislink zijn omdat ze Franklin genoemd wordt.

Anyhow, ik trek mij het lot van de beestjes wel aan natuurlijk en heb ze vandaag getrakteerd op een parasol, zodat het iets minder warm voor ze is in het hok.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!