qop2018.reismee.nl

Vloeren, maandverband en koeiendarm

Vloeren, maandverband en koeiendarm

Tja, de titel zegt het al: het was een dag met vele kanten. Geen dag is tot nu toe hetzelfde geweest, elke dag brengt ons veel nieuwe ervaringen.

Vanochtend begon de dag, zoals bijna elke dag, om 7 uur. Het ochtendritueel gaat zo: Mieke doet yoga, Celine springt vrolijk haar bed uit en de rest tukt nog even verder. Om half 8 (oegandese tijd) zitten we aan het ontbijt. Vanochtend was er scrambled eggs gemaakt! Na het ontbijt zijn we opgesplitst: Demi, Anje en Arjan vertrokken (nadat de auto inclusief banden even superzinloos was schoongemaakt) naar kampala. Mieke en Amarant stortten zich op de first aid lessons en de rest ging een vloer leggen.

Voor dat je een vloer kan leggen in Oeganda, moet de ondergrond ontdaan worden van vele cementresten. Met een pikhouweel stortten we ons op de vloer, maar èèn oegandees werkt harder dan drie van ons bij elkaar. Gelukkig konden we ons later wel bewijzen toen er tien kruiwagens met verschillende soorten zand en cement gemengd moesten worden. Uiteraard is "industralisation a threath to mankind", dus moest alles gebeuren op pure vrouwkracht en Roy. Na een hele dag werken is er in twee ruimtes een strakke vloer gelegd, zijn we heel erg blij met de douche, en er is uiteraard een levendige timelaps (inclusief dansshow van bruno mars) van gemaakt.

Terwijl de vloeren gelegd werden, gaven Amarant en Mieke een EHBO les aan ongeveer 100 (!!) leerlingen. Het oefenen van de stabiele zijligging, veilig verplaatsen van een persoon en iemand omdraaien zorgden voor veel hilariteit. Het hoogtepunt was echter toen Amarant met volle overgave een kussen ging reanimeren, waarbij mieke als een legercommendant tot 15 stond te tellen.

Nu we het toch over bloederige EHBO toestanden hebben: na de lunch gingen Sandra en Mieke aan de slag met het maken van het maandverband. Het idee was dat de spullen alleen maar klaargelegd werden, maar er bleek zo'n grote behoefte aan een opvangsysteem voor maandelijkse vrouwelijke perikelen dat de vrouwen spontaan begonnen te naaien. De hele middag werd er druk geknipt door sandra en amarant, en genaaid onder de supervisie van mieke. Zelfs de jongens wilden ook wel even meedoen!

Dan nu het verhaal van Demi, Anje en Arjan. Het begon met een reis van twee uur naar kampala, en daarna nog een uur in Kampala zoeken naar een parkeerplek. Dat is best een uitdaging tussen alle boda boda's, taxi's volgepropt met mensen en mannen met 20 matrassen op hun hoofd.


Onderweg naar de bekendste boekenwinkel van het hele land ontkwamen ze niet aan de verkopers van plastic schoenen of fruit. De bekendste boekenwinkel van het hele land bleek niet de meest efficiente, want het duurde maar liefst 3 uur voordat al onze benodigdheden binnen waren. De inefficientie kwam vooral doordat de verkoper telkens terugkwam met èèn boek, terwijl we er 4 van nodig hadden. Ook moesten er uit elke uithoek boeken gehaald worden omdat de bekendste boekenwinkel van het land niet alles in huis bleek te hebben. Na een afdingsessie ,waarbij zowel perongeluk als expres werd afgedingt, gingen we weg met ongeveer 100 boeken, 4 gratis shirts, een potlood, een gum en een puntenslijper. Inmiddels was het al 4 uur smiddags en was het noodrandsoen aan sultana's op. In het kader van een beetje cultuur snuiven werd er besloten om het lokale voedsel uit te proberen. In het restaurant bleek de macdonalds best wel een gemis, aangezien er iets geserveerd werd wat verdacht veel leek op koeiendarmen.

Kortom een dag met vele kanten. Toen iedereen s avonds bij elkaar was hebben we elkaar verteld over onze belevenissen, net zoals we dit nu doen aan jullie. We voelen ons een echte groep, en we genieten van jullie reacties op het blog. Hierdoor voelen we ons ook een beetje verbonden met jullie. Bedankt!

Wist u dat...


Mieke de handdoeken van demi omgetoverd heeft tot maandverband?

De uitslag van de poll is dat Arjan toch zijn baard moet laten staan? Dit is zo omdat wij ook nog 10 stemmen hebben en de stemmen van Simme en Tijmen ongeldig zijn verklaard omdat ze nog geen 18 zijn.

Als je een uur op de evenaar staat, je gewicht verliest? We komen dus een uurtje later thuis ;)

Wij een gouden medaille hebben gekregen als beste volunteer team!?

Wij een oegandeze bruno mars hebben leren kennen?

Een timelaps een filmpje is waarin alles 15X versneld wordt afgespeeld? Je kan dus veel zien in korte tijd.

Anje haar intelligentie aanzienlijk minder is in oeganda dan in nederland?

Wij bij aankomst in nederland het erg op prijs stellen als iemand macdonnalds voor ons meeneemt? (Ja we weten dat we om 6.55 aankomen)

We zo wanhopig voor kipnuggets zijn dat we zelfs blondie de kip willen slachten?

Jessica per ongeluk 4 net geboren babymuizen vermoord heeft? (Overigens wel netjes begraven).

Roy al 750 foto's heeft?

Ps. Is mn motor al klaar? Groetjes sandra.


Pps. Mam, bedankt voor de parasol. Stefan, fijn dat de vissen en de konijnen nog leven. Misschien kan je een aparte blog beginnen? Stefanblijftthuis.reismee.nl? Xxx jes


Ppps. De mensen die een iphone hebben moet even zn imessage uitzetten omdat we het anders niet kunnen ontvangen.


Pppps. Mam. Kan je kijken waarom ik geen smsjes kan versturen? Groetjes Roy


Pancake day

Gelijk na het ontbijt (half 10) zijn Arjan, Roy, Sandra, Jeanne, Jessica en Anje begonnen met pannenkoeken bakken. We hadden alle tijd ook wel nodig, want recordhouder Sandra is tot 17 uur bezig geweest. Celine, Annika en Demi waren intussen druk bezig het gebouw en zichzelf te bespetteren met cement. Mieke en Amarant bereidden zich mentaal voor op hun lessen die om 11uur zouden beginnen.

Voor de lunch van vandaag zouden wij voor de hele school pannenkoeken uitdelen, wat betekende dat we met 44 pakken pannenkoekenmix, 35,2 liter melk en 88 eieren in totaal zo’n 500 pannenkoeken hebben gebakken. Een bijzonder groot dankjewel aan Joke, de oma van Roy, voor het sponseren van de pannekoekenmix! Ondanks dat de Oegandezen het niet eens waren met ons oliegebruik (het was te karig...) vielen de pannenkoeken heel goed in de smaak. Zelfs de laatste 5 minuten gingen de Oegandese schoolmeisjes het proberen om te bakken, maar dat viel ze vies tegen.

De examenhal begint steeds meer op te schieten. Annika, Demi , Celine en onze geliefde Engineer begonnen met het spachtelen van de buitenmuur. Daarna waren ze klaar voor het vervolg van de zwartepieten-actie. Na het spachtelen moesten alle ramen en raamkozijnen worden ontdaan van het cement. De Oegandezen doen niet aan afplakken. Arjan, Celine en Anje namen dit klusje op zich, en ook hierna waren zij nog nauwelijks te onderscheiden van de Oegandese bevolking.

De lessen die Amarant en Mieke hadden voorbereid begonnen om 11 uur. Met een overvol klaslokaal hebben ze zo’n anderhalf uur de leerlingen ingelicht over community based healthcare, vaccinaties, hygiene en voeding. De sfeer tijdens de les was heel anders dan we in Nederland gewend zijn, en toen de discussie met de klas ingezet werd, greep de leraar in omdat dit, volgens hem, ten koste zou gaan van de ‘order’. Dit was de eerste dag van de twee dagen waarop Amarant en Mieke lessen zullen geven, morgen is dag 2.

Wist u dat ...

- Sandra 7,5 uur pannenkoeken heeft gebakken?

- Anje zo goed kan batsen, dat ze thuis een zwembad gaat batsen?

- Demi volgens Mary klaar is voor een publieke besnijdenis?

- Sandra de hele dag met een theedoek om haar nek loopt?

- Oegandezen niet weten hoe ze een pannenkoek vast moeten houden?

- Annika iedereen probeert te bekeren tot de Nederlandstalige muziek?

- Arjan morgen een zware dag gaat krijgen met een in totaal 4 uur durende autorit met Demi en Anje?

- Jessica de hele dag timelapses aan het maken is?

PS. Mendi en Kevin, van harte gefeliciteerd met de geboorte van Fem! Groetjes van ons allemaal

PPS. Heel veel plezier in Valkenburg. Groetjes Roy

PPPS. Het is hier echt te gek! Super! WAUWIE! Groetjes Doimi Bietler

We hebben een korte poll voor jullie: iedereen die een reactie achterlaat moet voor of tegen stemmen op de stelling ‘Arjan moet zijn baard laten staan’.

The story: going to church

Hallo allemaal!!

We eindigden de vorige dag nadat de zon onder was en begonnen de dag voor dat de zon op was. En na een karig ontbijt (omdat we nog steeds geen boodschappen hadden gedaan) gingen we met bedekte schouders en knieën op weg naar de katholieke kerk. In de kerk hebben we verschillende offers gebracht. Zoals geld, zeep, rijst en de schuddende konten van Jessica en Demi. Na de kerk gingen Sandra, Demi, Mieke en Amarant even rust pakken op het project, terwijl de rest weer zijn wandelschoenen aandeed om naar Lake Victoria te gaan.

Onze tocht door de bush-bush bracht ons nar het mooie Lake Victoria. Bij het Lake Victoria hadden we een uitgebreide fotoshoot. Na de fotoshoot kwam Mary tevoorschijn die gebracht was door de boda-boda. Dus hebben we nog een fotoshoot gehouden. De terugweg naar QOP ging veel sneller toen bleek dat biologie leraar ons lang een omweg had geleidt en Mary ons daarna de shortcut had laten zien.

Toen iedereen weer terug was zijn Amarant, Mieke, Sandra en Demi naar de Oegandese radio geweest in het dorpje verderop. Hier hebben Mieke en Amarant informatie gegeven over wat voor healthcare lessen zij gaan geven op QOP. Mensen konden hierna gaan bellen naar de radio. De eerste persoon die belde bedankte ons dat we dit gingen doen. En de mensen daarna wilden weten of zij ook mochten komen. Dit hebben Mieke en Amarant dus super goed gedaan.

Nu we hier een aantal dagen zijn beginnen ons kleine details op te vallen. Nu we deze blog aan het schrijven zijn spelen de kinderen met ons afval. Ook omdat we steeds meer binding krijgen op en rond het project horen we steeds meer levensverhalen. En beginnen wij ons kleine veilige kikkerlandje wel te missen. De verschillen tussen mannen en vrouwen worden steeds beter zichtbaar.

De manier van groeten is hier een stuk uitgebreider dan bij ons. In plaats van alleen hoi te zeggen, wordt er op elk moment van de dag gevraagd ‘’how are you?”. Op het moment dat je antwoord met “I’m fine” geloofd Philomena dat bijna nooit.

Bij het eten hebben we samen even de dag doorbesproken. En we kwamen tot de conclusie dat het een leuke dag was geweest.

Wist je dat?

  • Demi eindelijk in een witte tuinstoel heeft gezeten?
  • De pastor tijdens de dienst ging slapen?
  • Er een levende kip geofferd werd?
  • De pastor tijdens de dienst wegging en wegbleef?
  • Er hier een dubbelganger van Yoeri rondhangt?
  • Iedereen drie keer per dag deet?
  • Anje en Jeanne in een kasteel slapen?
  • Amarant, Mieke, Sandra en Demi op de Oegandese radio zijn geweest?
  • Arjan per ongeluk ging pootje baden in Lake Victoria?
  • We hebben allemaal bruine bonen hebben gegeten dus een hele leuk nacht gaan hebben?
  • We hebben een Nederlands lied moesten zingen en de Oegandezen de tekst wel wisten en de Nederlanders niet?

P.s. Yoeri, krijg je mijn sms’jes binnen? En gaat het goed met je? Kus Celine.

P.p.s. Moeders, krijg je mijn sms binnen? Groetjes Annie.

P.p.p.s. Linda en Niels leven jullie nog?

p.p.p.p.s. Is Mendi al bevallen?

p.p.p.p.p.s. Is het in Nederland echt veertig graden?

De andere kant...

Vandaag hebben we een tocht gemaakt door alle dorpjes hier in de buurt. We kregen voor het eerst tijdens deze reis de andere kant van Uganda te zien.

Nadat we 11 matrassen hadden gevouwen en thee, rijst, zeep, suiker en petrolium in een zak hadden gedaan en op ons rug hadden gehezen vertrokken we voor een 4 uur durige wandeling richting de dorpjes. Samen met een aantal leerlingen van de school en Philomena hebben we deze spullen gegeven aan de mensen die het het beste konden gebruiken. De verhalen die we van de mensen gehoord hebben heeft ons allemaal toch wel aan het hart gegrepen. Wat bij sommige ook tot tranen leiden.

Wat wij dan wel weer heel mooi vonden is ook de kracht die we uit de verhalen kregen. De mensen die we ontmoet hebben, hebben dingen meegemaakt die wij ons niet voor kunnen stellen. Toch zijn ze nog steeds dankbaar en halen hoop uit hun geloof. Dit heeft een diepe indruk op ons achter gelaten. Dus ondanks dat het enorm warm was, en het matras niet altijd even makkelijk op ons nek bleef zitten, konden we toch doorgaan. Je kijk op de wereld en de waardering van kleine dingen om je heen word zoveel verrijkt met deze verhalen. Het is goed dat we deze verhalen gehoord hebben ondanks dat het niet leuk was.

De rest van de dag hebben we vrij rustig aan gedaan. Roy en Celine hebben een preek en 2 gebeden voorbereid voor de kerkdienst van morgen. Jessica heeft de kinderen hier ‘ Danku voor deze nieuwe morgen’ aan geleerd. Arjan de financien bijgewerkt. Mieke en Amarant hebben hun lessen afgemaakt, terwijl Demi, Annika, Sandra en Jeanne de kleine kindjes uit de omgeving vermaakte met ‘ papagaaitje leef je nog’ en andere spelletjes. Anje heeft samen met Mary gekookt.

Vandaag kregen we ook bezoek door twee vloggers van Livingstone. Zij zijn mee geweest op onze wandeling en hebben het een en ander vastgelegd.

Om het al, een gedenkwaardige dag.

Wist je dat:

Roy al ruim 400 foto’ s heeft?

Na onze wandeling ontzettend genoten hebben van kaas?

Annika een armband heeft gehad van Derek + een hele liefdesserenade?

We allemaal een matras op ons nek gehad hebben?

Demi haar witte plastic tuinstoelen enorm mist?

Ps. Stefan bedankt voor het verzorgen van de konijnen en sorry dat ze ontsnapt zijn, groetjes Jessica

PPs. We moesten wel allemaal keihard lachen om jouw verhaal Stefan, groetjes de groep

PPPs. Gefelciteerd met het behalen van de Nijmegse 4 daagse Liesbeth, groetjes Celine

PPPPs. Hoe was je zomerkamp Mena? Groetjes Roy

PPPPPs. We hebben het werk bij de slager niet gemist!, Groetjes Sandra en Annika

PPPPPPs. Hopelijk hebben jullie genoten van het concert! Groetjes Jeanne

This is Uganda

Heerlijk geslapen en opgestaan met een prachtige zonsopgang. Mijn wekker zijn dr askaris. De hele nacht zitten ze voor onze deur maar bij het ochtengloren worden ze door iedereen bedankt. Voor het oppassen. Wasuse otyano….webale ko….het leven hier bestaat uit groeten en bedanken.
Vandaag was een mega shopping dag. Er moesten boodschappen worden gedaan die we morgen meenemen naar de dorpjes om weg te geven aan mensen die het heel hard nodig hebben.
Onze boodschappenlijst bestond uit: rijst, suiker, een groot stuk zeep, thee, zout, en een halve liter petroleum
Toen Mieke, Demi, Roy en Jeanne op pad gingen bleek er geen lege jerrycan te zijn voor de petroleum. Maar na een half uurtje kwam de lege jerrycan tevoorschijn. Gelukkig kregen we een lift van Philomena. We mochten met 5 man achterin boven op elkaar. Gelukkig zat oom agent een dutje te doen.
Bij de supermarkt /groothandel konden we bijna alles krijgen. Handig en snel weer weg…maar nee zo gaat dat niet. Samen mat Mary, een teacher hebben we 3 kwartier staan afdingen voor een goede prijs.
En uiteindelijk nog als tegen prestatie voor een foto een gratis pak maandverband bedongen. Het was te veel om mee te sjouwen maar op de hoek van de straat stonden de boba bodas klaar. Brommertaxis die alles vervoeren. Geiten, water, mensen en dus ook boodschappen. Alles werd bovenop de brommer gebonden . Toen naar de benzine pomp, maar die was stuk. Toch nog even terug naar de shops om te bezoeken wie er petroleum verkoopt. Voor 3000 Ush zo’n 2 euro worden de hele handel naar de school gebracht. Mary belt even op dat de boda boda eraan komt en wij wandelen over het zandpand en langs de autoweg terug naar de school. De rest was daar aan het batsen, ja, scheppen dus, graven en kruien.
Buit is binnen. Nu alles verdelen in 12 zakken. Smiddags hadden we debating. De stelling was industrialisation is a treath to mankind. Uit alle klassen waren leerlingen en onze teamleden onderverdeeld en er werd een soort Brits lagerhuisje gespeeld met juryleden voorstanders en tegenstanders. Een aparte toestand maar iedereen deed dapper mee. Erna werden we ingedeeld in groepen om stukjes te oefenen voor de openingsceremonie van het gebouw. Dansen, zingen en een educatief toneelstuk . Jessica had ondertussen in de keuken geholpen en een heerlijke maaltijd met zoete aardappel puree en kool met verse ananas en kerriesaus gemaakt.
Savonds bijgekletst. Vermoeidheid slaat toe en het constant toevoegen van dingen en veranderen van het schema verloopt komisch chaotisch. Heerlijk om weer in Uganda te zijn. De geur, de mensen, de manier van leven…..dit is mindfulness in het quadraat.

Batslied

Kijk eens naar de kuilen om je heen,
ze zouden nooit zo zijn zonder bats.
En zit er geen wiel aan de krui,
gaat het zand nooit ergens heen.

Maar je vindt de hulp zo overbodig,
want je batst zelf zo goed.
Toch heb je studenten nodig,
die ff voordoen hoe het moet.

Want alleen kun je niet batsen.

Pak nu maar m’n bats,
laat mij de kuil batsen,
je kunt niet als enige de kuil batsen.

Pak nu maar m’n bats,
laat mij de kuil batsen.
Je kunt niet als enige de kuil batsen.
Pak nu maar mn bats,
laat mij je nu helpen,
want je kunt het niet alleen.

Als je weer een kuil hebt gegraven,
en je voelt je niet zo fijn.
Weet dan dat je extra hard moet batsen,
wil de kuil wat dieper zijn.

Maar je vind de hulp zo overbodig,
want je batst zelf zo goed.
Toch heb je een afrikaanse bewaker nodig,
die ff voordoet hoe het moet.

Want alleen kun je niet batsen.

Pak nu maar mn bats,
laat mij de kuil batsen.
Je kunt niet als enige de kuil batsen.
Pak nu maar mn bats,
laat mij je nu helpen,
want je kunt het niet alleen.

Wist je dat?
Anje een bosje bloemen kreeg van een jongen?

Annika een nieuwe bff heeft, en zelf een tekening en brief van hem gehad heeft?
Maar hij stiekem al een vriendin in Frankrijk heeft?

Jessica, Demi en Anje een preek kregen over de verloren zoon?

Annika een blaaskus van een motorrijder kreeg?

Roy de sleutel had opgesloten in de kamer waardoor iedereen in paniek was, maar de deur uiteindelijk open bleef?

We al twee blogs hebben geschreven maar dat die door een gebrek aan batterij opeens verdwenen?

We de hele dag aan het batsen zijn?

We Robin Hood als bewaker hebben?

Jeanne een getrouwde vrouw is?

We kunnen douchen onder de sterrenhemel?

Iedereen hier in tweetallen doucht?

Sandra een vruchtbaarheidsdans moest doen, maar uiteindelijk toch heeft geweigerd?

Onze eerste nacht

Osybye otyano (goedemorgen),

Onze trip van het vliegveld naar het gorilla guest house was een avontuurlijke tocht. De rit ging gepaard met gegil door de hobbelige wegen. De weg was namelijk niet alleen vol met gaten en onmogelijke drempels,maar ging steil omhoog waardoor de oren en Arjan en Roy veel te verduren hadden. Ondertussen werden de vrouwen onder ons uitgelachen door de Oegandezen.

Eenmaal bij het guesthouse aangekomen hebben wij de kamers ingedeeld. Nadat alle koffers (2× 23 kilo+handbagage pp.) Weer uit de bus getild waren konden we lekker gaan slapen. Tijdens de nacht konden we genieten van heerlijke kalmerende krekel geluiden gepaard met jankende en vechtende honden. De een had hier meer last van dan de ander.

Vannochtend zaten wij om 8 uur aan een heerlijk Oegandees ontbijtje nadat een aantal van ons een ijskoude douche hebben gehad.

Vandaag gaan we onze boodschappen bij Kampala halen en rijden we door naar Mpigi Queen of Peace highschoop waar we onze welkom krijgen. Ondertussen stoppen we nog even bij de evenaar voor een paar leuke fotos.

Oeps we moeten nu gaan,vanavond of morgen hopelijl weer meer van ons.

Wist u dat?

-Annika en Sandra beste maatjes zijn en heel hard kunnen gillen?

-Roy volgens Arjan heel hard snurkt?

-De planten tijdens het ontbijt in een vodkafles staan?


Aankomst in oeganda

Hoihoihoi! We zijn geland! Na een voorspoedige vlucht staan we nu in de rij om ons visum goedgekeurd en in ons paspoort te krijgen. Dat gaat echter lekker op zn oegandees, waardoor het lekker lang duurt. Voor ons dus een mooie oppurtunity om even wat wist u datjes te typen. 

Wist u dat? 

-amarant gewoon een mes in haar handbagage door de bagage gesmokkeld heeft?

- ze ons later wel heeft herinnerd aan het innemen van malerone?

-anje haar visumaanvraag kwijt was, maar gelukkig gered is dooe Arjan? 

-wij tijdens deze reis een mascotte hebben die muk heet? 

-annika vandaag voor het eerst gevlogwn heeft, maar niet gehuild heeft? Ze zei alleen èèn keer: "oh jongens!"

-de wifi in oeganda echt supersnel is? 

-jeanne snake kampioen is geworden? 

-demi het hele vliegtuig heeft laten applaudiseren? 

-celine als enige te veel kilo's in haar koffer had? 

-u kunt reageren op dit blog en wij de reacties aan elkaar voorlezen tijdens het avondeten? Reageren = dus leuk. 

Nou, intussen staan we nog steeds op dezelfde plek in de rij, dus gaat lekker. Hopelijk hebben we snel de kans om weer iets te schrijven. 


Liefs!